Herramientas de usuario

Herramientas del sitio


manuel_gonzalez_presidente_da_asociacion_de_prensa

Manuel González, presidente da Asociación de Prensa

Nun momento no que a necesidade de novos modelos ameaza as estruturas coñecidas, o papel dos medios de comunicación está, sen dúbida, no centro do furacán. Con todo, desde a rede téndese a esquecer que o “noticiable” non só responde a intereses duns poucos senón, en gran medida, ao tópico esperado polo público.

Se miramos un pouco máis aló do aparente, atrapados no bucle que o sistema produce e retroalimenta, están os profesionais, os xornalistas, cuxa opinión poucas veces temos en conta.

Manuel González Menéndez, Manolo, preside a Asociación de Prensa que, con máis de cen anos de historia, foi unha das impulsoras no movemento asociativo da profesión. Pero é tamén o responsable de comunicación da Confederación de Empresarios polo que a súa vivencia persoal do Pase de Luxo de Máscaras achega unha singularidade chea de importantes matices que merecen ser reflexionados.


Un soplo de aire fresco

Para empezar, he de reconocer que me equivoqué. De pleno. Cuando recibí la invitación para asistir a la presentación de Máscaras pensé en excusar mi asistencia a dicho acto. Demasiados problemas te proporcionan el trabajo, la familia, la vida… para masoquizarme con una película sobre la discapacidad, me dije. Y si no lo hice fue por el cariño, la gratitud y el sentimiento de amistad que le profeso a Isabel Iglesias.

Y me equivoqué, reitero. Creí que me iba a encontrar con una reproducción miméticamente lacrimógena de otras obras que abordan un mundo tan intrínsecamente desconocido para quien no lo sufre como es el de la discapacidad intelectual. Y nada más lejos de la realidad. Asistí a un enfoque distinto, fresco, natural, novedoso, original, sensible, que no sensiblero, de un problema que afecta de forma directa a miles de personas… a miles de familias.

Durante la proyección, esbocé más de una sonrisa y aprendí a comprender y reflexionar sobre una problemática tan dura como real, y curiosamente tan lejana como cercana.

Y verifiqué cómo, desde la naturalidad y lejos del engolamiento, los medios de comunicación, en este caso los audiovisuales, se pueden transmitir aquellos valores de los que todos estamos tan necesitados, como son el amor, el trabajo en equipo y la solidaridad. Y aprendí cómo desde esos valores se puede construir una sociedad más feliz, justa y participativa… más de todos.

No puedo terminar sin felicitar al equipo de Máscaras. A sus productores, a sus directores, a los técnicos y, sobre todo, a los actores, los verdaderos protagonistas de una historia que a nadie puede dejar indiferente y que, al menos a mí, me ha proporcionado lo que más necesitaba: un soplo de aire fresco.


manuel_gonzalez_presidente_da_asociacion_de_prensa.txt · Última modificación: 2017/05/27 18:02 por isabel